Ik zag het licht niet

Voor mijn avondopleiding fotografie was ik regelmatig in de avonduren onderweg naar school. In een van de eerste weken reed ik op een mooie avond door een bomenlaan met prachtige herfstkleuren. Toen ik in het leslokaal uitte dat ik zo’n mooie kleuren had gezien onderweg vroeg mijn leraar het volgende:

Edith, heb je ook naar het licht gekeken? Ik moest toegeven dat ik weliswaar de kleuren van de natuur prachtig vond, maar dat ik er niet speciaal op had gelet hoe het licht viel. Die opmerking heeft voor mij in een van mijn eerste lessen al alles veranderd. Want het is zo waar. Zonder licht geen fotografie, en vanaf dat moment ben ik anders gaan kijken.

Ik voel het ook, als het licht mooi over het landschap strijkt, tijdens het gouden uurtje, net voor zonsondergang maak je de mooiste landschapsfoto’s. En even later, als de zon nog wat verder zakt en nog even de wolkenhemel van onder belicht, is het net alsof er even een grote softbox aan gaat. Let er maar eens op, dan valt het je waarschijnlijk ook op.

Dus, ja, daglicht is een mooie vorm van belichting, alleen niet altijd te sturen.

Meestal maak ik mijn portretten met behulp van flitslicht, gestuurd door lichtvormers, reflectors en softboxen. Ik kan het zo hard of zacht maken als ik wil, en ook de richting van het licht makkelijk aanpassen.

Toch heb ik onlangs bij een van de grote ramen in mijn studio een plek gemaakt om bij daglicht foto's te kunnen maken. Met een voile gordijn om het licht te kunnen filteren als het te fel is en een reflector als invullicht kun je iets heel moois bereiken: een zacht en natuurlijk portret. Dus ja, daglicht is vaak heel mooi maar niet altijd handig voor portretten. En met mijn flitsers kan ik alle kanten op.

In welk licht wil jij gefotografeerd worden?

Ga jij jezelf die fotoshoot nu eens gunnen ? Stuur me een berichtje en kom eens naar mijn fotostudio in Maastricht